رویکرد وجودی به صورت گسترده از سازههای روانشناسی و نظریههای مربوط به شخصیت فاصله گرفته و انسانها را به صورت مخلوقاتی که مدام در حال تغییر و دگرگونی هستند، معرفی میکند که در اصل یک زندگی متناهی توأم با نقاط ضعف و قوت فردی و امکانات و محدودیتهای محیطی دارند. با توجهای که به کل زندگی مراجع پرداخته میشود، تمام رویکرد وجودی در مورد یافتن معنا و ارزش دادن به آن و یاد گرفتن زندگی درست است و همین باعث شده که با ایدهآل ها، اولویتها و ارزشهای فرد تطابق داشته باشد. زندگی درست به معنای روراست بودن با خود، صادق بودن در مورد امکانات و محدودیتهای خود و به صورت مداوم خلق هویت خود حتی در صورت مواجهه شدن با عدم قطعیت در مورد تمام چیزهای آینده به جز فرا رسیدن ناگهانی زمان مرگ است. زندگی درست به معنای زندگی تعمدی به جای قراردادی است.
رویکردهای وجودی در مشاوره و رواندرمانی به جای آسیبشناسی به اکتشاف چالشها و تناقضهای وجودی بشر تمرکز دارد.
رویکرد درمانی مشاوره وجودی
نقش درمانگر وجودی تسهیل رویارویی افراد با خودشان است تا در کنار آنها به اکتشاف و درک بهتر ارزشهای فرد، فرضیات و ایدهآلهایش بپردازند. درمانگر آماده است تا با موضوعاتی که بیشترین اهمیت را برای مراجع دارند، درگیر شود و از تحمیل قضاوتهایشان اجتناب کند و به مراجع در شفاف سازی و بررسی جزئیات دیدگاهشان کمک کند و در آخرین منظر مراجع قادر به خوب زندگی کردن به شیوهی خود باشد.
تأکید بسیاری بر آگاه بودن درمانگر از تعصب و قضاوتهای خودش وجود دارد. درمانگر باید خودآگاه باشد و قادر باشد تا حد امکان خودش را از پیشفرضهایش رها سازد و با ذهنی باز با دنیای مراجع مواجه شود. درمانگر مجموعهای از تفکرات را به سادگی و با هدف درک معنای مراجع، تشخیص فرضیات مراجع و درونمایه زندگی وی، وارد ارتباط درمانی میکند که شاید مراجع هنوز قادر به انجام آن نباشد.
درمانگر نسبت به مراجع حساس خواهد بود و به او کمک میکند تا نقاط ضعف، محدودیتها و مسئولیتهای خودش را به اندازه نقاط قوت، امکانات و آزادیهایش اکتشاف کند. همانطور که قبلاَ ذکر شد، آنها برای معنایی که مراجع در مورد هیجان، افکار، باورها و پیشینه شخصی خود خلق میکند، ارزش قائل هستند
سلامت روان
سلامت روان از دیدگاه وجودی، به معنای توانایی هدایت پیچیدگیهای زندگی فرد، جهان و ارتباط فرد با جهان است. از سوی دیگر، اختلال در اثر اجتناب از حقائق زندگی و کار کردن زیر سایهی توقعات و ارزشهای دیگران صورت میگیرد. فرد با فریب خود در مورد این عوامل، مکانیسمهای دفاعی شدیدی را فعال میسازد. مشاوره وجودی مدعی است که اختلال تقریباَ یک تجربه گریزناپذیر برای هر فرد است؛ مسأله در اینجا نحوه اجتناب فرد یا تمایلی برای واکنش نشان دادن به آن نیست بلکه نحوهی مواجههی وی با گشاده رویی، رغبت و درگیر کردن آن با زندگی است.
Existential Counselling & Psychotherapy in Practice, 2nd Edition By Emmy van Deurzen, 2002
علاقمندان به آشنایی بیشتر با این رویکرد می توانند از طریق لینک ثبت نام در کارگاه دو روزه “روان درمانگری وجودی” با تدریس “آقای دکتر بهمن بهمنی” در این دوره شرکت نمایند.
پست های مشابه: