روان درمانگری وجودی نوعی فلسفه مشاوره است که در آن درمان، فرایند جستجوی معنا و ارزش در زندگی است.از نظر تاریخی وجودگرایی در روانشناسی، موضوعی جدید است. روانشناسی وجودی یک جریان و نهضت فکری است که از فلسفه وجود سرچشمه می‌گیرد. در این تفکر انسان به عنوان یک موجود منحصر به فرد در جریان هستی در نظر گرفته می‌شود. در این رویکرد فرض بر این است که هیچ یک از مکاتب روانکاوی یا رفتارگرایی کاملا جوابگوی مسائل انسان نیستند. هدف روان درمانی وجودی بسط مفهوم جامعی از انسان است که می‌خواهد موجودیت واقعی و تمامیت وجود انسان را بررسی کند.
بنا به گفته یالوم (1931)، تمرکز درمان وجودی به چهار مسأله اساسی است : مرگ، آزادی، انزوای وجودی، بی معنایی
مفاهیم اساسی رویکرد وجودی: توانایی برای خودآگاهی، آزادی و مسئولیت ، به وجود آوردن هویت خویش و برقراری روابط معنی دار با دیگران ، جستجو برای معنی، ارزش ها و هدف ها ، اضطراب به عنوان شرط زیستن ، آگاهی از مرگ و نیستی
شخصیت های اصلی رویکرد وجودی:
ویکتور فرانکل (1997- 1905) Victor Frankl
Victor Frankl
رولومی (1994- 1909) Rollo May
Rollo May
جیمز بوگنتال (2008- 1915) James Bugental
James Bugental
ایروین یالوم (1931) Irvin Yalom
Irvin Yalom
علاقمندان به آشنایی بیشتر با این رویکرد می توانند از طریق لینک ثبت نام در کارگاه دو روزه “روان درمانگری وجودی” با تدریس “آقای دکتر بهمن بهمنی” در این دوره شرکت نمایند.
پست های مشابه: