علم مطالعه بیماری های روانی و به طور خاص شامل تلاش هایی برای فهم و ریشه یابی یا سبب شناسی ِ ژنتیکی، روانشناختی، زیست شناختی و اجتماعی آنهاست.
اما نحوه شکل گیری و پیدایش آسیب شناسی از کجا شروع شده است؟
واژه آسیب شناسی ریشه ای یونانی دارد. “Psyche” به معنی روح، “pathos” تعریف کننده رنج کشیدن، “ology” به معنای دانستن است. آسیب شناسی روانی به عنوان منبع و سرچشمه ای برای اختلال های روانی تعریف شده است. اینکه چگونه این اختلال ها در بدن فرد به وجود می آید و رشد می کند؟
به طور سنتی بیماران روانی توسط روان پزشکان مورد مراقبت درمانی قرار می گرفته اند، پزشک هایی متخصص در حیطه اختلال های روانی که ضمن تشخیص، با استفاده از داروها دست به درمان می زنند. روان پزشکان در طول این مسیر از طریق راهنمای آماری و تشخیصی اختلال های روانی(DSM) و به همراه بررسی علائم آشکار سازی که مشخص کرده اند ابتدا به تشخیص لازم و سپس به درمان می پردازند.
اولین و ابتدایی ترین تبیین برای بیماری های روانی به میزان بسیار زیادی تحت تأثیر باورهای مذهبی قرار داشت. آنچه امروز تحت عنوان بیماری روانی شناخته شده است در گذشته تحت عنوان “تسخیر شده توسط شیطان” از آن یاد می شد. این دیدگاه تا قرن های شانزدهم و هفدهم پذیرفته شده و مقبول بود.
بقراط یکی از معروف ترین پزشک های قرن چهارم قبل از میلاد که عنوان پدر پزشکی را یدک می کشید، اولین نفری بوده که وجود بیماری های روانی به دلیل تسخیر شدن توسط شیطان را کنار زد . او عمیقاً بر این باور بود که نشانه های بیماری روانی به دلیل وجود اختلالی در مغز است. او این نظر را در سر داشت که جنون های روانی به دلیل عدم تعادل مایعاتی در خون است، به همین منظور آنها را به چهار طبقه دسته بندی کرد : خون، صفرای زرد، صفرای سیاه و بلغم.
در آینده ای نه چندان دور از بقراط، فیلسوف معروف افلاطون، بدن، روح و ذهن آدمی را به عنوان یک واحد که با هم کار می کند در نظر گرفت. او عنوان کرد که هرگونه ناهماهنگی وارد شده به یکی از این ساخت های روانی، یا عدم هماهنگی درونی در فرد، ممکنه است باعث استرس شده و یا منجر به بیماری روانی گردد. این نظر فیلسوفانه نیز تا قرن هفدهم باقی ماند.
در قرن هجدهم این باور که روابط ناسالم والد- فرزندی ایجاد کننده جنون ها و بیماری های روانی است، به عنوان باور غالب رواج یافت.
علاوه بر او فیلسوفی به نام Jean-Jachues-Rousseau این موضوع را بیان نمود که آسیب وارد شده در دوران کودکی به کودک می تواند دلالتی بر بروز اختلال های روانی دوران بزرگسالی داشته باشد.
در قرن نوزدهم و در پی تأثیرات نظریه Rousseau و فلسفه ی فیلسوف معروف هگل، George Willhelm Friedrich Hegel، سرآغازی برای ورود صحبت درمانی به حوزه روان درمانی به وجود آمد. مبحثی که در حوزه تجربیات و تلاش افراد برای درک دنیا و زندگی قرار دارد. این فلسفه ی زندگی مطرح شده توسط او در کنار مدرسه ای که با همین منظور در آلمان تأسیس کرد پایه اصلی برای گشترش آسیب شناسی روانی شد.
اما داستان تغییر و تحول در حوزه آسیب شناسی به همینجا ختم نمی شود. با توجه اهمیتی که آسیب شناسی و تشخیص اختلال های روانی در جلسه های درمانی دارند و درمان برمبنای آنها پایه گذاری می شود، تشخیصی اشتباه ممکن است یاعث ناکامی درمان و درمانجو شود.
به همین منظور و به درخواست مکرر دانش آموختگان، جهت آموزش جدیدترین و کاربردی ترین شیوه ی آسیب شناسی و تشخیص اختلال های روانی، کارگاهی به همین نام با تدریس دکتر محمدعلی بشارت (استاد و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران) در مؤسسه آموزش عالی مدت برگزار می شود.
برای شرکت در این دوره آموزشی و کسب اطلاعات بیشتر بر روی لینک زیر کلیک کنید
آسیب شناسی و تشخیص اختلالات روانی
جهت دریافت کلیه اطلاعات مرتبط با کارگاه ها، ایمیل خود را به همراه عبارت MOD به شماره 100042920 پیامک کنید.
نمونه پیامک ارسالی: nasiri@yahoo.com – MOD
پست های مشابه: