14 ژوئن , 2015

existential

نقش درمانگر وجودی

نقش درمانگر وجودی تسهیل رویارویی افراد با خودشان است تا در کنار آنها به اکتشاف و درک بهتر ارزش‌های فرد، فرضیات و ایده‌آل‌هایش بپردازند. درمانگر آماده است تا با موضوعاتی که بیشترین اهمیت را برای مراجع دارند، درگیر شود و از تحمیل قضاوت‌هایشان اجتناب کند و به مراجع در شفاف سازی و بررسی جزئیات دیدگاه‌شان کمک کند و در آخرین منظر مراجع قادر به خوب زندگی کردن به شیوه‌ی خود باشد.

تأکید بسیاری بر آگاه بودن درمانگر از تعصب و قضاوت‌های خودش وجود دارد. درمانگر باید خودآگاه باشد و قادر باشد تا حد امکان خودش را از پیش‌فرض‌هایش رها سازد و با ذهنی باز با دنیای مراجع مواجه شود. درمانگر مجموعه‌ای از تفکرات را به سادگی و با هدف درک معنای مراجع، تشخیص فرضیات مراجع و درون‌مایه زندگی وی، وارد ارتباط درمانی می‌کند که شاید مراجع هنوز قادر به انجام آن نباشد. درمانگر نسبت به مراجع حساس خواهد بود و به او کمک می‌کند تا نقاط ضعف، محدودیت‌ها و مسئولیت‌های خودش را به اندازه نقاط قوت، امکانات و آزادی‌هایش اکتشاف کند. همان‌طور که قبلاَ ذکر شد، آنها برای معنایی که مراجع در مورد هیجان، افکار، باور‌ها و پیشینه شخصی خود خلق می‌کند، ارزش قائل هستند.

در طی اکتشاف جهان مراجع، درمانگر ممکن است یک چارچوب 4 بخشی را درخواست نماید که شامل وجود مراجع در بعد جسمانی جهان طبیعی چون بدن، سلامتی و بیماری؛ بعد اجتماعی در ارتباطات جمعی؛ بعد شخصی یا روان‌شناختی، جایی که ما به تجربه روابط‌مان با خودمان همچون روابط‌مان با دیگران می‌پردازیم و بعد معنوی که شامل آرزوها، فلسفه و معنا می‌باشد. به طور قطع، این چارچوب 4 بعدی توسط درمانگر به مراجع تحمیل نمی‌شود بلکه به سادگی درک درمانگر از جهان مراجع را به تصویر می‌کشد. به طور مثال، اگر مراجعی هرگز به روابط صمیمی اشاره نکرده باشد، درمانگر از ناکارایی درک خود در مورد بعد شخصی مراجع آگاه خواهد شد.

رویکرد وجودی در پی جست‌و‌جوی معنا و شفاف‌سازی در تمام این ابعاد است، بنابرین، از یک لحاظ، به نسبت سایر رویکرد‌ها که به مکانیسم‌های روان‌شناسی ویژه یا آنهایی که به “خود به عنوان- یک نهاد پر‌معنا که از هرگونه ارتباط و اثر متقابل با جهان اطراف مجزاست-تمرکز دارند، پیشی گرفته و با یک دید گسترده به وجود بشر می‌پردازد.

بهترین گزینه برای مراجعین

به طور کلی، مراجعینی که مشکلات خود را به عنوان چالش‌های زندگی مطرح می‌کنند تا نشانه‌های آسیب‌شناسی و مراجعینی که به افزایش خودآگاهی و آزمودن خود علاقه دارند از مشاوره وجودی بیشترین بهره را خواهند برد. این رویکرد برای مراجعینی که علاقه‌مند به جست‌و‌جوی معنا و اکتشافات فلسفی به صورت عمیق هستند، مناسب خواهد بود. این رویکرد برای کسانی که در تلاش‌ند ایدئولوژی شخصی خودشان را روشن سازند یا آنهایی که با مصیبت بزرگ یا تغییر مواجه هستند، مناسب خواهد بود. برخی درمانگران وجودی پیشنهاد می‌کنند که این رویکرد برای افرادی که حس می‌کنند روی لبه‌ی تیغ راه می‌روند چون بیماری لاعلاج یا کسانی که قصد خودکشی دارند یا شاید آنهایی که مرحله‌ی جدیدی را در زندگی خود شروع کرده‌اند، مناسب باشد.

مراجعینی که تمایل چندانی به آزمودن و اکتشاف فرضیات و ایده‌های شخصی خود ندارند یا اشخاصی که دوست دارند سریعاَ از برخی نشانه‌های روان شناختی رهایی یابند- همانند افرادی که دوست دارند از مشاور خود تشخیص و توصیه دریافت کنند- احتمالاَمشاوره وجودی برایشان مناسب نخواهد بود.

علاقمندان به آشنایی بیشتر با این رویکرد می توانند از طریق لینک ثبت نام در کارگاه دو روزه “روان درمانگری وجودی” با تدریس “آقای دکتر بهمن بهمنی” در این دوره شرکت نمایند

 

For more information:

  1. Existential Counselling & Psychotherapy in Practice, 2nd Edition By Emmy van Deurzen, 2002
  2. Existential Therapies By Mick Cooper, 2003.
telegram-chanel
اين مطلب را به اشتراك بگذاريد
  • Facebook
  • Twitter
  • Google+
  • Linkedin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *